No cóż udało się - zainstalowałem na mojej platformie dodatek JetPack 3.0. Właściwie to nie wiem śmiać się czy płakać - nadal nie wiem na co u licha ciężkiego może to być mi potrzebne?
Z drugiej jednak strony jestem zadowolony albowiem jako osobie kompletnie nieobeznanej z Linuxem i nikłymi wiadomościami z zakresu sieci komputerowych (które trzeba przecież ogarnąć - serio tak mówią), udało się za pierwszym razem. Mało tego - na dodatek udało się z tego zrobić całkiem, całkiem materiał filmowy.
Na stronie nVidia jest zresztą sporo materiałów na temat jak to należy wykonać chociaż ja nie korzystałem z nich jakoś szczególnie często.
JetPack 3.0 jest sam w sobie hmm narzędziem, instalatorem - sam nie wiem jak to dokładnie określić - instalującym w naszym JETSONIE aktualizację systemu operacyjnego oraz wiele przydatnych z punktu widzenia programistów narzędzi developerskich.
Instalacja... nie jest jakaś szczególnie trudna - tak sądzę teraz po przegryzieniu się przez całość.
Pierwszą najważniejszą rzeczą jest posiadanie drugiego komputera, ja ku przerażeniu pozostałych domowników pozbawiłem ich jedynego laptopa aby zamontować w nim swój dysk SSD i zainstalować na nim Linuxa w dystrybucji UBUNTU 64bit 16.04 LTS.
Kolejną rzeczą było pobranie i zainstalowanie JetPacka w wersji 3.0 na przykład stąd:
Co prawda na filmie napisałem, że trzeba posiadać tam konto ale jak widać jest to narzędzie dostępne bez jakiegoś specjalnego logowania - jak ja śmiem tego nie wiedzieć!!! Mój błąd.
No cóż po uruchomieniu trzeba postępować grzecznie wg instrukcji tego instalatora i tyle. A jak coś pójdzie nie tak -raczej nie ma prawa jeśli robi się to zgodnie z opisem. Poza tym zawsze można potem zabieg powtórzyć i zaflashować toto jeszcze raz.
Ciekawą rzeczą jest to, że jednym z narzędzi, które dostajemy jest tak zwany kompilator skrośny.
Ja nie bardzo się na tym rozumiem ale ogólnie chodzi w tym o to, że możemy na naszym komputerze - "host", budować, kompilować oprogramowanie takie jak programy obliczeniowe CUDA, sterowniki robotów, dronów dla naszego JETSONA a następnie kopiować je na "pokład" JETSONA. Niestety nie wiem czy ma się to odbywać w postaci źródeł czy w postaci już skompilowanych programów pod tę architekturę (po prostu się na tym nie znam).
Ile to wszystko trwa? Cała instalacja na w miarę sensowym sprzęcie trwa około 1,5 - 2 godzinki.
Ja używałem laptopa z procesorem chyba trzeciej generacji IntelCore i5 model M560 z dwoma rdzeniami taktowanymi po 2,67GHz każden.
Cóż jeszcze? Po zakończeniu instalacji na komputerze "hoście" warto sprawdzić czy nasz JETSON jest podłączony do "hosta" prawidłowo. Podłączamy więc "dedykowany" kabelek, na "hoście" uruchamiamy terminal i wpisujemy komendę:
$ lsusb
Po zatwierdzeniu jej ENTERem na liście "urządzeń techniki komputerowej" podłączonych do USB powinniśmy ujrzeć nvidia. Jeśli takiego urządzenia nie ma na liście to trzeba sprawdzić połączenia i ustawienia bo instalacja się nie uda.
Teraz zajadę cebulą:
Ktoś może zapytać - no ale po co tyle zachodu? Odpalę VirtualBox i po krzyku! Co Pan za bzdury piszesz? - Owszem jest nawet gdzieś opis w sieci ale ja zrobiłem tak jak oficjalnie zaleca producent, choć wiem, że jest sposób z użytkowaniem "hosta" postawionym na VirtualBox lub innych tego typu maszynach wirtualnych.
Jesteśmy w końcu poproszeni o przełączenie JETSONA w tryb Recovery - wyłączamy go więc,
kabel dostarczony przez producenta podpięty,
włączamy zasilenie i odpowiednio sekwencję przycisków: naciskamy POWER, następnie wciskamy i przytrzymujemy RECOVERY i wciskamy RESTET na około 2 sekundki.
Instalacja powinna ruszyć w zasadzie od razu - pokazuję to zresztą na moim nieudolnym filmie.
Być może są i tacy którzy zrobią to bez "chwalidupstwa" po sieci - ale mnie tak pasuje i tak robię i piszę.
Co jeszcze? NVidia podaje, że JetPack może nie współpracować z niektórymi maszynami wirtualnymi.
Nie wiem co tu jeszcze mogę napisać na ten temat. Ahhh skończę już...
